10- Hoeven (3), Noord Brabant, 27-09-2009

Al enkele dagen was er wederom spanning in de lucht en was het wachten op een nieuwe cirkel. Zondagochtend 7 uur kwam dan eindelijk een sms-je van Robbert vd Broeke binnen. Peter is ’s middags al polshoogte gaan nemen om dagfoto’s te maken. Roy Boschman had ’s morgens in de mist al mooie kiekjes weten te maken, de mist maakte het nog magischer.

’s Avonds met Robbert afgesproken bij het desbetreffende veld. Daar aangekomen voelde we maar weinig. “Hum is dit het nou?” Echter toen we bij elkaar stonden te praten, kroop de energie toch langzaam binnen en was het meer dan aangenaam. De mist (als het mist was) bewoog zich als een ring om ons heen. Apart, want mist hangt normaal gesproken stil en deze band was zo’n 10 meter breed en daarachter was het niet meer ‘mistig’. Diverse malen zag ik witte banden, bollen en donkere gestaltes in het veld. Toen Robbert en Roy achter elkaar in een ring liepen, zagen Peter en ik, beide een gestalte tussen hen in lopen en achter hen ook enkele donkere gestaltes. De energie bleef vredig en de trilling hoog.

Bij het belopen van de ringen werd ik voortdurend heen en weer geslingerd, zo voelde het prettig, zo was ik misselijk, hoofdpijn of erg zweverig. Vreemd dat dit per meter anders was. Na het belopen van alle ringen, was ik voldaan en wilde alleen nog naar huis.

Het is moeilijk om te benoemen wat er die avond zich afgespeeld heeft. Is dit wederom een transformatieproces en werden oude patronen los getrild, waardoor we ons niet lekker voelden? De tijd zal het waarschijnlijk leren.

De formatie bestaat uit 4 grote ringen. Te weten 18, 15, 13 en 9 meter. Tevens was er aan de zijkant van de formatie een ank. Tussen de 2 voorste ringen was een kleine cirkel. Het was weer een magische avond, in een serene stilte.

Roy en Robbert bedankt voor jullie gezellige aanwezigheid en het melden van deze nieuwste formatie.

Désirée Lagerveld


Donderdag 1 oktober ben ik naar de grascirkel melding geweest nadat ik eerder hierover afgelopen week gebeld was door Peter van Laerhoven. Daar aangekomen in die bewuste avond zag ik de ringen al op afstand liggen. Ze lagen mooi naast elkaar . Geweldig mooi om dat te zien en tevens een mooie rustige avond een mooie blauwe reiger ging omhoog vanuit de eerste cirkel.

Ik ging het veld in en liep naar de cirkels, benieuwd na wat ik zou meemaken nu ik daar alleen was. De zon ging onder en gaf een prachtig schouwspel aan de horizon. Ik doorliep de ringen en kwam bij het anker uit, geweldig toch om zoiets te zien. Maar er gebeurde niks, helemaal niks . Ik voelde niks , geen energie zelfs geen emotie, het was stil , heel heel stil, eigenlijk te stil, er stond zelfs geen zuchtje wind. Ik dacht wat doe ik hier nu en ging eens dieper op zoek in de gras structuur want sinds Peter me gebeld had hield me dat bezig en daarom was ik hier deze avond om dat te proberen te onderzoeken.

Ik herinner de me een verhaal van vroeger van de landbouw school wat betreft grascirkels. Deze cirkels kwamen dan voor in periodes van droog warm weer en in vochtige onder grond voor., je had dus groeizame voedsel rijke percelen nodig ,en percelen die laag lagen met voldoende capillaire opstijging van grondwater en er was ook iets met de ph ( kalktoestand , zuur of niet zuurachtige grond )) aan de hand dan . Ik keek dus eens om me heen en nam de omgeving in me op. Ja het perceel lag laag in een water rijk gebied . Maar volgens mijn herinneringen zouden de grascirkels bij elkaar moeten liggen en niet zoals ze hier lagen naast elkaar . Je zou een smalle cirkel krijgen met dood gras en daarna weer een soort smalle cirkel en die groeide naar elkaar toe zodat er dan een brede cirkel zou ontstaan met dood gras , dus dode wortels want die weide kring zwam leeft op dode wortels . Maar het gras hier ter plaatste groeide na mijn landbouwkundig inzicht goed en was mooi van kleur en was egaal van hoogte. Verder was het gras geil van groei, want het was zeer mals wat betekende dat er goed met de kunstmest of dierlijke mest was gestrooid. Dus had er een snelle groei plaatsgevonden en hierdoor was het gras zeer waterrijk. Hierdoor kon je zien dat het gras eigenlijk de neiging had om al te gaan platliggen, omdat het gras eigenlijk geen sterke stengel had door de snelle groei en de vele bladgroei die er had plaatsgevonden. Ik ging dus eens dieper kijken en probeerde met een schop die ik mee genomen had een plaatselijk grondprofiel te steken en om dan te zien of dit klopte. Ik keek om me heen of te zien of er misschien een stille bezoeker was gekomen om mee te helpen, in de verte staken een twee tal oortjes omhoog, een grote haas zat roerloos te kijken wat ik aan het doen was . Ik verwonderde me erover en keek in zijn richting , de haas bleef op een 30 tal meters van me zitten. Ik zette de schop in de grond en stak netjes een profiel om te zien of dat de wortels dood waren of afstervings verschijnselen vertoonde. Er was niks te zien de wortels vertoonde geen gekke dingen. Ik schrapte van een wortel de bovenlaag af of te zien of er een bruine verkleuring in de vaatbundel te zien was, niks niks en nog eens niks te zien, gewone gezonde graswortels. Een verkleuring zou betekenen dat de wortel aan het afsterven was. Er was geen schimmel of iets dergelijks afwijkends te zien. Ik zette de graszode terug en ging naar een andere ring toe om het daar nog eens te proberen. Terwijl ik liep zag ik nog steeds de haas die bleef toe kijken. Ook op het andere plek deed ik het zelfde en ik vond daar ook niks, gewoon levende graswortels. Ik dacht bij me eigen zal ik nog een wortel profiel steken en liep naar de laatste ring toe en deed daar het zelfde en weer………. vond ik niks.

Dus zo weer een discussie opgelost dacht ik , geen weidezwam als boosdoener, maar wat was er dan wel gebeurd hier ? De avond was gevallen en het was stilletjes donker aan het worden. De haas zat nog steeds te kijken na dit traveel , al bespeurde ik wel dat hij nog iets anders zag, ik keek om me heen en voelde dat er iets niet klopte, net of dat ik toch in de gaten werd gehouden door iets bekroop me . De haas rekte zich op keek een bepaalde richting uit , bleef erna kijken verschrok ineens en liep toen snel weg. Ik liep terug in schemer naar de auto en terwijl ik daar liep in de laatste cirkel dwaalde me gedachten af naar vroeger , naar een periode die me emotioneel erg aan het hart lag want zoveel jaren geleden , rond deze tijd had ik een verlies van een dierbare meegemaakt . Ineens voelde ik dat er iets was, ik draaide me om en zag een geweldige witte bol voor me , ik had me foto toestel in me hand en in een reflectie drukte ik af. In de flits lichte alles mooi op, ook deze witte bol leek ineens veel mooier en intenser en er kwam iets bekends in me op wat ik zag in die bol. Ik voelde ineens de energie in me opkomen , me lichaam trilde gewoon,maar ik bleef kalm en bleef de witte bol aankijken , zeker een 5 tal seconden, prachtig dit warme intense witte licht en die energie die ik voelde ja gewoon geweldig, zoiets had ik nog nooit meegemaakt, ik kan dit gevoel en die warmte niet beschrijven zo geweldig intens, mijn pijn die ik al een week had was ter stond verdwenen. De witte bol bleef stil hangen en keek me met een glimlach aan , en verdween toen in de nacht. Wat een ervaring om zo iets bekends te zien ongelooflijk. Ik liep terug naar de auto en onderwijl keek ik op het scherm van mijn foto toestel , droomde ik of zag ik het goed , ja de witte bol stond er op. Ik was perplex wat ik toen zag , hier waren geen woorden voor en onderwijl ik weg reed naar huis belde ik Peter op om mijn ervaring en mijn verhaal te vertellen. Thuis gekomen zette ik de foto’s op mijn pc en ik kwam erachter dat ik 2 foto’s had van deze prachtige witte bol . Een foto zo prachtig wat ik gezien had en dat op een 24 inch scherm geweldig, en die andere ja die andere foto mag iedereen zien en hopelijk begrijpen ze dan het verhaal . Die nacht kreeg ik nogmaals bezoek van iemand uit mijn verleden en zij liet me zien …………… dat alles goed was .

Sjaak Damen