Sinds jaar en dag wordt de eerste graancirkel van het seizoen in Hoeven ontdekt. Zo ook dit jaar. In de nacht van 6 op 7 mei ontstonden er een drietal cirkels in gras, maar het heeft echter tot 14 mei geduurd voordat de melding bij de Stichting PTAH binnenkwam. De Duitse graancirkelonderzoeker Andreas Müller wist te vertellen dat er op de website van Linda Moulton Howe (www.earthfiles.com) al melding was gemaakt van deze cirkels in gras. Onderzoekers in het buitenland waren eerder van deze nieuwe cirkels op de hoogte dan de Nederlandse onderzoekers. Vreemd? Nee, want zoals de afgelopen jaren gebleken is wordt er vanuit Hoeven jammer genoeg geen enkele cirkel aan Nederlandse onderzoekers gemeld. De DCCA database laat zien dat er sinds 1996 34 graancirkels zijn ontdekt in Hoeven terwijl het werkelijke aantal rond de 60 a 70 cirkels moet liggen. Op die manier zijn er veel kansen voor onderzoek verloren gegaan. Helaas.
Zoals gezegd werd op 14 mei door de Stichting PTAH onderzoek gedaan naar de 3 cirkels in gras. Bij aankomst bleek dat het gras de dag ervoor gemaaid was. Met behulp van wichelroede zijn we er toch in geslaagd om de cirkels op te sporen, echter bleken er geen 3 maar 4 cirkels te liggen.
Op 12 juni werd er achter het studentencomplex van de Landbouwuniversiteit van Wageningen een graancirkel in jonge tarwe ontdekt. Juist, achter een studentencomplex. Oppassen dus. En ja hoor, nader onderzoek wees uit dat - terwijl de studenten al lachend achter de ramen ons onderzoek waarnamen - de cirkel mensenwerk was.
Na het mensenwerk van Wageningen werd de tocht voortgezet naar het Gelderse Wijchen alwaar ook een graancirkel ontdekt was. De nieuwe medewerker van de Stichting PTAH, Rob Trouw – een ervaren wichelroedeloper, ontdekte iets vreemds. Iets dat we nog niet eerder waren tegengekomen. We waren op de hoogte van het feit dat leylijnen soms kunnen afbuigen of onder de grond verdwijnen om even later wat verderop weer te verschijnen, maar toch was hetgeen Rob gemeten heeft wel erg vreemd. Wat was er aan de hand?
Vanuit het zuiden liep er een leylijn de formatie in. Deze lijn liep naar het centrum van de cirkel alwaar de lijn 180 draaide en de cirkel uitging. Een tweede leylijn kwam vanuit het noorden de cirkel binnen, liep tot het staande graan van het centrum om daar vervolgens ook 180 graden te draaien waarna de lijn ook de cirkel uitliep. Een ander bijzondere meting die Rob gedaan heeft is wel de bijzondere hoge Boviswaarde. De Boviswaarde van deze cirkel bedroeg maar liefst 5.5 miljoen Bovis. Normaal gesproken ligt de gemiddelde waarde van een graanveld rond de 4000 tot 6500 Bovis. Geen wonder dat een aantal mensen zeer moe werden in deze cirkel. Rob vertelde dat de hoge energie van deze cirkel een mens als het ware overlaadt, iets dat word ervaren als zeer moe worden.
Nog maar nauwelijks terug uit Wijchen of de tocht kon wederom ondernomen worden. Er was namelijk een graancirkel ontdekt op een paar honderd meter van de eerste graancirkel. Deze tweede cirkel van Wijchen was in vrij jonge gerst ontdekt. De aren van de gerst waren nog niet te zien, zo jong was het gewas nog. Ondanks dat deze graancirkel op ongeveer 10 meter van de weg aflag, was deze formatie nauwelijks te zien. Er moest twee keer gekeken worden voordat duidelijk was waar de cirkel precies lag en hoe het patroon van de cirkel was. De eerste indruk van deze cirkel was: wat een puinhoop. Veel gebroken maar ook afgesneden stengels. Onderzoek en metingen leverde een aantal leylijnen op die als het ware als een soort van raster voor de graancirkel leken te fungeren, iets dat we de afgelopen jaren al meerdere malen zijn tegengekomen. De Boviswaarde van deze formatie bedroeg gemiddeld 66.000 Bovis terwijl de rest van het veld een Boviswaarde had van 6300 Bovis. Normaal gesproken varieert de Boviswaarde van een graanveld tussen de 4000 en 6500 Bovis. Te laag dus want een gezond veld dient een Boviswaarde van minimaal 6500 Bovis te hebben. De meeste landbouwgronden in Nederland halen deze Boviswaarde niet.
Op 23 juni werd er een graancirkel nabij het Gelderse Berg en Dal gemeld. Een toevallige voorbijganger zag ‘iets’ in het graan liggen. De volgende dag bleek dat er een heuse graancirkel lag. In 2002 (Groesbeek) werd er op enkele honderden meters ook al een graancirkel ontdekt, echter lag deze formatie net op Duits grondgebied. De formatie van Berg en Dal lag en op helling. Daardoor was het schier onmogelijk om een goede tekening van de formatie te maken. Het heeft tenslotte drie dagen geduurd voordat de definitieve tekening klaar was. Ook in deze graancirkel werden een aantal leylijnen ontdekt. De gemeten Boviswaarde was wederom zeer hoog: 6.3 miljoen Bovis. Geen wonder dat we na een uurtje of 3 in de cirkel te hebben verbleven, doodmoe naar huis gingen. De totale diameter van deze formatie in tarwe was 38 meter.
Tot zover lagen alle cirkel redelijk dicht bij mij in de buurt. Het was een kwestie van een half uurtje rijden en we waren ter plekke. Dat was echter anders bij de volgende melding. Die kwam vanuit Valkenburg. Daar waren een vijftal cirkels in tarwe ontdekt met diameter die varieerden van 6 tot 13 meter. Ook in deze formatie werden wederom een aantal leylijnen en hoge Boviswaarde gemeten: 3.3 miljoen Bovis. Verder werden er in elke cirkel nog vele geëxplodeerde en verlengde groeiknopen gevonden.
Na valkenburg was het de beurt aan het Brabantse Mill. De Gelderlander berichtte op 16 juli over een drietal cirkels in een graanveld. Onderzoek leverde een aantal zaken op. Zo waren er veel voetsporen in het veld buiten de formatie te vinden, ontbraken er leylijnen, was er geen sprake van een verhoogde Boviswaarde in de formatie (de waarde binnen en buiten de formatie lag rond de 4600 Bovis), gaten in het midden van de cirkels en de slechte ligging van het graan. Er was duidelijk te zien dat de makers eerst door het graan gelopen hadden naar het midden van de te maken cirkels om vervolgens het graan er overheen te leggen. Aan de hand van deze feiten, het gehele plaatje en onze ervaring kwamen wij unaniem tot de conclusie dat het hier ging om een zeer slecht uitgevoerde haox.
Op woensdag 20 juli werd ik gebeld door Radio Brabant of ik een interview wilde geven over de graancirkel van Mill. Aangezien deze cirkel mensenwerk was had ik slechts een voorwaarde alvorens toestemming te geven voor een interview: het interview moest over het graancirkelfenomeen gaan en niet uitsluitend over mensenwerk. Aangezien ik geen tijd had om voor een 10 minuten durend interview naar Eindhoven te rijden, had men 's avonds Robbert van der Broeke uitgenodigd om ook een en ander te vertelen. Tijdens het interview vertelde Robbert over zijn bijzondere ervaringen die hij de laatste jaren heeft gehad. Ook vertelde hij over de ervaring die hij enkele weken geleden heeft gehad. De datum wist hij niet meer maar onderzoek leverde op dat het zo rond 20 mei moet zijn geweest. Hieronder volgt een korte samenvatting van hetgeen Robbert in het interview verteld heeft.
Rond eind mei had Robbert 's avonds het gevoel dat er weer 'iets te gebeuren stond', hij wist alleen niet wat. Hij is 's avonds gewoon naar bed gegaan en werd rond half twee 's nachts wakker. Hij zag twee gedaantes uit twee hoeken van de kamer komen die naar hem toe liepen. De gedaantes staken hun handen uit en raakten met hun vingertoppen zijn vingertoppen aan. Robbert dacht of voelde een soort van 'klik' toen de vingertoppen elkaar raakten. Het volgende dat hij zich kan herinneren is dat zijn rug nat was. Nat van het vochtige graan van een verse graancirkel die in de bewuste nacht is ontstaan en waar hij weer bij kennis kwam. Robbert benadrukte dat alle ramen en deuren in het huis waren gesloten...
Ondanks dat ik Robbert van der Broeke rond eind mei nog telefonisch had gesproken, werd er geen woord over de nieuwe graancirkel gesproken. Zodoende waren we niet in staat om eerder onderzoek te doen dan op vrijdagmiddag 23 juli.
Na toestemming van de eigenaar te hebben verkregen, is de cirkel onderzocht. Deze cirkel in tarwe is ongeveer 6 weken oud en we moesten drie keer kijken voordat we de cirkel zagen. Het graan had zich grotendeels alweer opgericht. Ook was er sprake van veel windschade in hetzelfde veld. Het onderzoek leverde een drietal leylijnen op waarvan twee het centrum van de cirkel sneden, een groot aantal geëxplodeerde- en verlengde knopen en een verhoogde Boviswaarde variërend van 125.000 Bovis aan de rand tot 273.000 Bovis in het centrum van de cirkel. Mijn zoon Bart (10) gaf te kennen lichtbollen te willen fotograferen. Op de tweede foto die hij nam was er inderdaad een lichtbol te zien. De diameter van deze cirkel bedroeg 21 meter.
Op 25 juli ontving de Stichting PTAH een melding vanuit het Gelderse Vlijmen. Deze formatie in tarwe had een lengte van 88 meter. Het geheel zag er netjes uit en het graan lag keurig plat, echter onderzoek wees uit dat het hier om een hoax ging. Mensenwerk dus.
Arnhem, 17 juli 2004. Bijna midden in een woonwijk lag een klein veldje met tarwe en precies in dat veldje werd er op 16 augustus bij de Stichting PTAH een graancirkel gemeld. Te laat want toen we ter plekke kwamen bleek het veld al geoogst te zijn. Onderzoek leerde ons dat de formatie had bestaan uit een negental cirkels, met diameters variërend van 3.5 tot 20 meter. Op de foto die destijds in de Gelderlander gepubliceerd was, was duidelijk te zien dat de ligging van het graan van binnen naar buiten lag. Iets dat we niet eerder in Nederland gezien hebben. In een van de cirkels werd een opmerkelijke vondst gedaan: een nog werkende zaklamp. Door deze vondst, het ontbreken van leylijnen in de formatie en een normale Boviswaarde, wordt vermoed dat het hier om een hoax ging, echter is dit niet zeker omdat er geen goed onderzoek verricht kon worden omdat het veld al gemaaid was.
De laatste melding van het seizoen 2004 kwam uit Assen. Op 26 augustus werd deze graancirkel bij Omroep Drenthe gemeld. De eigenaar wilde niemand op zijn land hebben maar voor onderzoek wilde hij graag een uitzondering maken. Deze graancirkel in gerst bleek al 2 a 3 weken oud te zijn en lag vanwege het slechte weer bijna onder water, zo drassig was het veld. We zakten tot over onze enkels in de drassige zand/veengrond weg. Onderzoek wees uit dat deze formatie geen leylijnen had, geen verhoogde Boviswaarde en geen biofysische afwijkingen, iets dat doet vermoeden dat ook deze graancirkels door mensen gemaakt is.
Onderzoeksprojecten: ondanks dat er ‘slechts’ een elftal graancirkels in 2004 werden gemeld, was het al met al toch een zeer vruchtbaar seizoen. Denk maar eens aan de zeer hoge Boviswaarden die gemeten zijn of de afbuigende leylijnen van Wijchen (1). Ook zijn we het afgelopen jaar met een aantal wetenschappers in contact gekomen die vertelden graag mee te willen werken aan bepaalde onderzoeksprojecten van de Stichting PTAH. Een van die projecten is om te zien of we kunnen ontdekken of de diverse groeiafwijkingen die al meerdere malen in Nederlandse, Amerikaanse, Canadese en Engelse graancirkels gevonden zijn, het resultaat zijn van de energie die ervoor zorgt dat een graancirkel tot stand komt of dat er sprake is van een ziekte. De reden voor dit onderzoeksproject is omdat we vorig jaar in meerdere velden onderzoek gedaan hebben. Velden waar geen graancirkel lag maar wel diverse groeiafwijkingen gevonden zijn. Mogelijk dat deze groeiafwijkingen het resultaat van een ziekte zijn of iets anders. De door ons benaderde experts op het gebied van plantenziekten hopen volgend seizoen meer te weten te kunnen komen.
Project ‘Grondmonster’: van bijna alle graancirkels van dit seizoen zijn door de medewerkers van de Stichting PTAH grondmonsters genomen. De grondmonsters zijn genomen omdat we denken een wetenschappelijke methode te hebben gevonden waarmee we hopen aan te tonen dat graancirkels de aarde ‘genezen’, dat wil zegen: graancirkels verhogen de energetische toestand van de grond. Dat is naar ons idee ook de reden dat er in diverse graancirkels een verhoogde Boviswaarde gemeten is. Het eerste resultaat dat we hebben gezien is veelbelovend en laat een duidelijk verschil zien in de energetische toestand van grond uit een graancirkel en een controlemonster uit hetzelfde veld. Het uiteindelijke resultaat kan nog enige tijd op zich laten wachten aangezien enkele leden van de stichting eerst een tweedaagse cursus dienen te volgen om de te gebruiken methode onder de knie te krijgen.
Project ‘Kiemkracht’: onderzoek van onder andere Dr Levengood wees uit dat graan van een graancirkel dat in een jong gewas gevormd is, tot 5 maal langzamer ontkiemt dat graan van een graancirkel dat in rijp gewas ontstaan is. Het hoe en waarom is niet geheel duidelijk maar vermoed wordt dat de energie die graancirkels doet ontstaan, daar verantwoordelijk voor is. Enige maanden geleden kwamen we een methode tegen waarmee hetzelfde resultaat bereikt zou kunnen worden. Kosten van de proef die we inmiddels voor de derde keer herhalen zijn nihil: ongeveer 1 euro. De eerste uitslagen zijn veelbelovend, echter dient het hele project afgerond te worden voordat we definitief iets over het project kunnen zeggen. We zijn er inmiddels in geslaagd om via een bepaalde methode het graan tot twee dagen later te laten ontkiemen dan het controlegraan. De volgend stap is om het graan sneller te laten ontkiemen/groeien.
Sponsors: het afgelopen jaar zijn we in contact gekomen met een aantal sponsors. Dankzij deze sponsors zij we onder andere in staat geweest om een ‘Trifield Natural EM Meter’ aan te schaffen. Met deze meter zijn magnetische-, elektrische-, elektromagnetische velden te meten
evenals microwaves en radiosignalen. Een echte aanwinst voor het onderzoek. Ook waren we afgelopen jaar verzekerd van een redelijk gevulde kas waaruit de diverse onkosten betaald konden worden.
Verder valt er nog te melden dat we bezig zijn met de ontwikkeling van een elektronische wichelroede en Bovismeter. We hebben inmiddels opdracht gegeven voor de bouw van de elektronische wichelroede en hopen daarmee de komende winter de eerste testen mee te doen. Verwacht word dat de bouw van de elektronische Bovismeter ook niet lang op zich laat wachten.
U ziet het. We zitten niet stil en zijn bezig met diverse onderzoeksprojecten. Het resultaat van al deze projecten en de uitslag daarvan zal – indien het project afgerond is - uitgebreid worden beschreven in het volgende boek dat medio volgend jaar van mijn hand gaat verschijnen. We hebben inmiddels veel nieuwe informatie boven water weten te halen waarmee we naar ons idee een groot gedeelte van het graancirkelfenomeen denken te kunnen ontrafelen. Rest mij alleen nog te vermelden dat ik lang deze weg graag iedereen wil bedanken die op welke wijze dan ook heeft bijgedragen aan het graancirkelonderzoek van de Stichting PTAH.
Robert Boerman 2004
Dit artikel is eerder verschenen Frontier Magazine nr 10.6 december/januari 2005.
