Verslag van Peter Vanlaerhoeven

Eindelijk kunnen we melding maken van de eerste formatie van dit jaar voor Nederland. De cirkels, 7 in totaal, liggen in wintertarwe op kleigrond en werden gemeld door Robbert van den Broeke. Afgelopen weekend kreeg hij, na een paar vermoeide dagen, het gevoel om naar het betreffende perceel te gaan en samen met een vriendin trof hij daar deze graancirkel. De eigenaar van het veld heeft voorgaande jaren ooit al eerder met dit fenomeen te maken gehad en had weinig zin in weer die ‘poppenkast’. Na lang overleg kreeg ik toch toestemming om het veld aan een onderzoek te onderwerpen maar hij heeft wel duidelijk gevraagd om exacte ligging e.d. niet te melden. Uiteraard voldoen wij graag aan zijn wensen, hij is er in economische zin immers niet bij gebaat (zal ook later uit dit verslag blijken).

Onderweg heb ik Sjaak Damen (mede-onderzoeker DCCA) benaderd die mee wilde gaan, wat achteraf interessante details gaf. Allereerst de verrichte metingen. In het gewas, zo’n 70 cm. hoog, liggen 2 grotere cirkels met vóór de eerste grote cirkel (4,50 m. doorsnee) een overlapte kleinere cirkel van 80 cm. en aan de andere kant 2 losse cirkels van 1,70 en 2 meter. Verderop, 22 meter, lag een grotere eivormige cirkel van 9,50 meter bij 7,60 meter (op het breedste punt maar niet in het midden) doorsnee. Schuin daarachter weer 2 kleinere cirkels van 2 en 2,30 meter. Het gewas lag in alle cirkels linksom. We hebben nog gezocht naar aanwijzingen dat dit geheel eventueel door mensenhanden zou zijn gemaakt maar konden niets vinden wat aanleiding zou kunnen geven om te denken richting ‘agro-vandalisme’. Helaas hebben we ook geen ‘blowing nodes’ (opgeblazen knopen in de stengels) en andere verschijnselen gevonden die in eerdere formaties verwezen naar onverklaarbaar gedrag. Wel wat gebogen knopen maar ook breuk in de stengels. De op 50 meter afstand hangende hoogspanningskabels hebben we al eerder meegemaakt en graancirkels blijken enige sympathie hiervoor te hebben.

Ook energetisch hebben we het een en ander waargenomen, zoals een behoorlijke leylijn van 2,20 meter breed welke de ene kant de beide middelpunten sneed van de 2 grote cirkels. Daarnaast waren er duidelijk meerdere energielagen waarneembaar (6) welke refereren aan complexe energievormen die eerder al zijn bemerkt. Elke laag draait de energie tegenovergesteld van de daarop volgende. Ook andere ‘parameters’ gaven aan dat hier sprake is van meer energie dan een doorsnee graanveld. Beide, Sjaak en ik, voelde ook bepaalde trillingen door ons lichaam gaan, dan weer koud (met zo’n 30 graden Celsius) en dan weer warm, over ons hele lichaam. Onder het motto ‘samen gek is ook normaal’ hebben we ons zitten laven aan de sfeer…

Dat we niet helemaal gek zijn mag ook blijken uit het onderzoek wat Sjaak in 2007 heeft opgestart bij 6 graancirkels in deze regio. Het zogenaamde ‘korrelonderzoek’, wat zich heeft voltrokken in een vooraanstaand groot agrarisch laboratorium, heeft aangetoond dat het valgetal (kwaliteit van het eiwitgehalte) opmerkelijk anders was binnen de cirkel vergeleken met daarbuiten in hetzelfde veld. Natuurlijk moet hier nog meer onderzoek naar gedaan worden maar de eerste resultaten zijn vooralsnog buitengewoon interessant. Enerzijds is het voor de landbouwer minder interessant omdat een lager valgetal de kwaliteit van het graan binnen een cirkel minder opbrengst geeft. Dus binnen een ‘echte’ graancirkel is het verstandiger voor de boer om het graan niet mee te oogsten en maakt ons onderzoek ook voor de landbouwer interessant. Anderzijds kunnen we stellen dat wanneer we bij energetische opmerkelijkheden onszelf niet voor ‘gek’ uit hoeven te maken want het laboratorium blijkt naderhand met dezelfde conclusies te komen. Het eiwit van de graankorrel blijkt dusdanig met een bepaalde energie in contact geweest te zijn dat de kwaliteit er door veranderd wordt. Een verklaring hiervoor zou kunnen zijn dat het graan binnen een cirkel aan een bepaalde straling heeft blootgestaan óf dat het in korte tijd een verhittingsproces heeft ondergaan óf….

Mede door deze stelling krijgen de verhalen van onder andere Robbert van den Broeke, die ooit sprak van een knetterend frietpan-geluid bij het ontstaan van een graancirkel, meer waarde. Ook de door verschillende mensen waargenomen lichtbollen (wellicht samengebalde energie) voor en tijdens het ontstaan van een formatie, hoeven nu niet meer klakkeloos naar het reeds veelgebruikte land der fabelen verwezen te worden. Om dan nogmaals de woorden van Albert Einstein weer te gebruiken: “Imagination is more important than knowledge”!

Bij deze bedank ik Sjaak voor de bijstand vandaag en voor z’n korrelonderzoek, Robbert voor de melding en de eigenaar voor de toestemming. Nogmaals, betreden is NIET toegestaan.

Peter Vanlaerhoven